ایسنا/ علی قمصری _ آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی _ در بیست و یکمین گام از پروژه‌ «تار ایرانی» به اجرای موسیقی از منطقه بجنورد، شمال خراسان پرداخت.قمصری با انتشار ویدیو تازه‌ترین سفر خود در پروژه تار ایرانی، به اجرای موسیقی از منطقه بجنورد (بش قارداش) پرداخته است. پروژه «تار ایرانی» به همت و ایده‌ این هنرمند و با محوریت تارنوازی طراحی شده است.او در این پروژه به استان‌های مختلف کشورمان سفر می‌کند و در هر کدام از این سفرها به تارنوازی می‌پردازد. حاصل هر کدام از این سفرها و اجراها به صورت تصویری ضبط و منتشر می‌شود.قمصری در قالب پروژه «تار ایرانی» تا کنون به شهرهایی مانند قزوین، تهران، شیراز، تبریز، اردبیل، کردستان، کرمانشاه، ایلام، خرم‌آباد، بروجرد، سنندج، صحنه، کنگاور و قوچان سفر کرده است.آثاری که او برای اجرا انتخاب می‌کند، معمولا براساس ملودی‌های معروفِ آن منطقه است. همچنین یادی از بزرگان موسیقی هر شهر و هر منطقه از دیگر نکاتی است که در پروژه‌ «تار ایرانی»‌ مد نظر است.قمصری در توضیح اجرای سفرش به بجنورد که به همراه گروه دوتارنوازان درنا به سرپرستی محسن محمدی آن را به ضبط رسانده، در صفحه شخصی‌اش نوشته است:«موسیقی شمال خراسان، به ویژه دوتار نوازی‌هایش به نظر من موسیقی استواری است که هوش و نبوغ مخاطب می‌تواند نوعی انعطاف و خمِش را در متن آن جست‌وجو کند. مانند کمان استواری که با مقاومت، باوقار خم شده نه این‌که از گرد شدن جا مانده باشد. زیبایی موسیقی شمال خراسان در همنشینی این استواری و انعطاف است.«پیشنهادایی می‌دم که می‌تونید نپذیرید...»؛ همه چیز در تمرین با گروه‌های شهرهای مختلف از این جمله آغاز می‌شود. تغییری در مقامات و ملودی‌هایشان ایجاد نمی‌کنم. فقط نوع بیان، تعداد تکرارها، فرم و نقش سازها را به نفع آفرینش یک برنامه داستان‌گونه تغییر می‌دهم. داستانی که باید منحنی جالبی داشته باشد. «خب، نظرتون چیه که این جمله را دوتار تنها اجرا کند؟»؛ با این‌گونه جملات ساده و تغییرات ملایم، وفاداری به مقام‌ها و نغمات با چاشنی فرمالایز شدن، داستانی جدید می‌سازیم. «تارایرانی» در هر شهر میهمان فرهنگشان است و میزبان نگرشی هدفمند.در بجنورد، نتیجه زحمات ما به مشکل بزرگی برخورد که همدلی قابل احترام همه عزیزان ما را به این دستاورد رساند. به نظر من پالایشی که برادرم، مصباح با وجود مشکلات ضبط بجنورد روی صدا انجام داده ارزش این را دارد که این اجرا را به او تقدیم کنم. فقط من می‌دانم که چه معجزه‌ای کرده.»