کم خبر/  بی‌خبر که می‌رویآینهدکمه‌های پیراهنش راجابه‌جا می‌اندازدکفش‌هایمبیرون می‌رونداز خانه که می‌رومیادم می‌رود خودم را ببرمنخِ تسبیحِ لحظه‌هایمپاره می‌شوددانه‌های بغضمروی زمین می‌ریزدوقتی برمی‌گردیدکمه هایم را سرِ جایش می‌بندیکفش‌هایمپیشِ پای توبه خانه برمی‌گردندبغض به بغضلحظه‌هایم رااز روی زمین جمع می‌کنینخ می‌کنی...و منکنارِ تونه به آینه نیاز دارمنه کفشنه پیراهننه بغضنه لحظه...برگرفته از time_dialog