نوشته های مشابه

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در سال ۱۹۴۵، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده به یک جت پشتیبانی برای همراهی بمب افکن‌ها در خاک شوروی نیاز پیدا کرد؛ کلی جانسون، طراح ارشد لاکهیدز این وظیفه سخت را بر عهده گرفت.F-۸۰ Shooting Star، اولین جت عملیاتی نیروی هوایی، به دلیل پیکربندی بال مستقیمی که داشت در عملکرد پرسرعت به مشکل خورده بود که جانسون در صدد برآمد تا به این مشکل غلبه کند.حاصل این تلاش، XF-۹۰ به دماغه سوزنی، بال‌های ۳۵ درجه و ساختاری مستحکم از آلیاژ آلومینیوم ۷۵T با استحکام بالا مجهز شد که می توانست دوازده برابر نیروی گرانش را تحمل کند.این تغییرات باعث شد تا XF-۹۰ به سختی تیرآهن شود و با وزن ۹ تن با یک جت مدرن F-۱۶ قابل مقایسه است. این جنگنده به مخازن سوخت برای برد طولانی ۳۷۰۰ کیلومتر، یک صندلی اجکتی و برآافزا برای افزایش نیرو و به حداقل رساندن کشش مجهز شد.دو نمونه اولیه XF-۹۰ و XF-۹۰A با استانداردهای حال حاضر طراحی شد. با این حال، قدرت XF-۹۰A به عملکرد آن در هوا محدود نمی‌شود.در ۱۵ آوریل ۱۹۵۲ جنگنده XF-۹۰A هدف آزمایش‌های هسته‌ای قرار گرفت؛ این آزمایش‌ها زمانی آغاز شد که یک بمب‌افکن B-۵۰ بمب هسته‌ای مارک ۴ یک کیلوتنی را در فاصله نیم مایلی جنگنده پارک شده پرتاب کرد.جت ترک خورد اما به طور کلی سالم ظاهر شد و به ۱۰۶ ساعت تعمیر نیاز داشت. سرانجام، در اول ماه مه، یک بمب ۱۹ کیلوتنی XF-۹۰ را منفجر کرد.انفجار، دم و بال‌های آن را هدف گرفت. سپس به عنوان بخشی از یک تمرین آموزشی به منطقه ۱۱ نوادا منتقل شد. در سال ۲۰۰۱، لاشه پرتودهی شده با دقت جدا شد، آلودگی زدایی شد و به موزه نیروی هوایی ایالات متحده در دیتون، اوهایو منتقل شد.منبع: msn۲۲۷۲۲۷