آخرین اخبار و جدید ترین خبر های دنیا در کم خبر
این پشه عجیب همنوعانش را از بین می‌برد
در شهر یندایاتوبا در برزیل، تلاشی برای از بین بردن این آفات پیش از اینکه فرصتی برای انتشار بیماری داشته باشند، درحال انجام است. در این مورد، سلاح دانشمندان پشه‌های آئدس ایجیپتی است که ازنظر ژنتیکی برای کشتن هم‌نوعان خود مهندسی شده‌اند. این پشه‌ها که توسط شرکت بیوتکنولوژی بریتانیایی اوکسیتک ساخته شده‌اند، به‌نظر می‌رسد در کاهش جمعیت پشه‌ها کارآمد باشند.بیشتر بخوانید:
عکس | زاویه‌ای دیده نشده از جام‌جهانی قطر
پشه‌های اصلاح‌شده دارای ژن خودمحدودگر مصنوعی هستند که از زنده ماندن فرزندان ماده ممانعت می‌کند. این امر اهمیت دارد؛ زیرا فقط ماده‌ها می‌گزند و بیماری را منتقل می‌کنند. در مطالعه جدید، دانشمندان اوکسیتک نشان دادند که حشره‌های مهندسی‌شده آن‌ها توانستند جمعیت پشه‌های آئدس ایجیپتی را در طول ۱۲ ماه در محله‌هایی که رها شده بودند، تا ۹۶ درصد کاهش دهند. ناتان رز، رئیس برنامه مالاریا در اوکسیتک می‌گوید:فراوانی آئدس ایجیپتی در این منطقه بالا است و مردم به‌طور دوره‌ای گرفتار شیوع تب دنگی هستند.اوکسیتک برای مطالعه جدید که در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ انجام شد، چهار محله پرجمعیت را با سطوح بالای آئدس ایجیپتی انتخاب کرد. در دو محله، دانشمندان در هر هفته، ۱۰۰ پشه نر به ازای هر یک از ساکنان آزاد می‌کردند. در محله‌های دیگر تعداد پشه‌های رهاشده را تا ۵۰۰ عدد افزایش دادند.نرهای اصلاح‌شده با ماده‌های وحشی جفت‌گیری می‌کنند؛ اما ژن خودمحدودگر مانع از بقای فرزندان ماده می‌شود. این ژن که در آزمایشگاه مهندسی شده است؛ اما مبتنی‌بر عناصری است که در باکتری ای‌کولای و ویروس هرپس سیمپلکس یافت می‌شود، موجب می‌شود که سلول‌های فرزندان ماده مقادیر زیادی از پروتئینی به نام tTAV را تولید کنند. این امر توانایی سلول برای تولید سایر پروتئین‌های موردنیاز برای رشد را مختل می‌کند؛ درنتیجه، ماده‌ها قبل از اینکه به بلوغ برسند و نیش‌زدن را شروع کنند، می‌میرند. فرزندان نر زنده می‌مانند و حاوی یک نسخه از ژن خودمحدودگر هستند که می‌توانند آن را به نسل بعد منتقل کنند.برای تعیین این موضوع که پشه‌های نر خودمحدودگر تا چه حد کارآمد هستند، دانشمندان باید جمعیت پشه‌های محلی را قبل و پس از آزمایش مشخص کنند. آن‌ها از تله استفاده می‌کنند، پشه‌ها را به دام می‌اندازند و تعداد پشه‌های بالغ در یک منطقه را شمارش می‌کنند یا تله‌ها را در آب قرار می‌دهند و سپس تعداد تخم‌هایی را که پشه‌های ماده گذاشته‌اند، می‌شمارند. آن‌ها سپس براساس این مشاهدات جمعیت پشه‌ها را تخمین می‌زنند (تیم اوکسیتک از روش شمارش تخم استفاده کرد).مطالعه نشان داد که در طول فصل اوج پشه که در برزیل از ماه نوامبر تا آوریل طول می‌کشد، جمعیت پشه‌ها در مناطقی که پشه‌های اصلاح‌شده آزاد شده بودند، به‌طور متوسط ۸۸ درصد و در مواردی تا ۹۶ درصد نسبت‌به منطقه‌ای که پشه‌های اصلاح‌شده در آن آزاد نشده بودند، کاهش پیدا کرد. جالب اینکه به‌نظر نمی‌رسید که تعداد پشه‌ها در میزان کارآیی روش اثری داشته باشد.۵۸۵۸
برچسب ها اخبار علمی بیماری مسری واگیر دار حیات وحش طبیعت ویروس ژنتیک
