دنیای اقتصاد/ تحقیقی نشان میدهد که مخارج سرانه یک دانشآموز در کشورهای چین، مکزیک، ترکیه و روسیه ۶ برابر ایران است. ایران سالانه برای هر دانشآموز حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلار هزینه میکند و برای مثال آمریکا حدود ۱۱ هزار دلار. در همین تحقیق سهم مخارج آموزشی دولت از تولید ناخالص داخلی ایران با کشورهای دیگر مقایسه شده که برای نمونه سهم عربستان دو برابر ایران است و روسیه و چین باز هم مقام بالاتری از ایران دارند.
جلال کریمیان، پژوهشگر حوزه آموزشی میگوید: «سهم آموزش در بودجه زمان جنگ با عراق 20 درصد بوده و این رویه تا دهه 70 ادامه داشته است و در حدود 17 و 18 درصد میماند تا دوران احمدینژاد که به 10 و 11 درصد کاهش پیدا میکند و تا امروز به همین صورت باقی مانده است.» اینکه این بودجه باقیمانده به کجاها اضافهشده قابل تحقیق است، اما فقط یک مقایسه سرانگشتی ما را به دلیل اصلی فاصله افتادنمان از کشورهای در حال توسعه و توسعهیافته میرساند. قابل توجه است که این عدد در کشورهای توسعهیافته (بودجه اختصاص یافته برای آموزش) به صورت میانگین 20 درصد است و در کشورهای در حال توسعه حدود 15 درصد. کریمیان میگوید: «اگرچه نوسانات جمعیتی کشورها به صورت مشخص قابل بررسی است اما به نظر من میزان تخصیص بودجه نمیتواند تابعی از تعداد دانشآموزان باشد. برای اینکه تعداد دانشآموزان ممکن است در یک سال کم و در سال دیگر زیاد شود. بنابراین باید هزینه در این حوزه با توجه به اهمیت آن صورت بگیرد.» اگر یادتان باشد، چندی پیش وزیر آموزش و پرورش یکی از دلایل کمبود معلم را افزون بر تصمیمات دولتهای قبل خواند و اشاره به این داشت که تعداد دانشآموزان بالاتر رفته است و پیشبینی نشدن این افزایش باعث شده که ابتدای سال تحصیلی 1402 مدارس ایران با کمبود 200 هزار معلم مواجه شوند.
بازار