صبح نو/متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و بازنشرش در کم خبر به معنای تاییدش نیست

هم‌زمان با اعلام تجهیز نیروی هوایی ایران به شماری هواپیمای آموزشی پیشرفته «یاک -۱۳۰» گمانه‌زنی‌ها در خصوص زمان استقرار جنگنده‌های سوخو - 35 که ایران در سال 2021 از روسیه خریداری کرده بود، دوباره قوت تازه‌ای گرفته است. درواقع یاک -۱۳۰ برای آماده‌سازی خلبانان ایرانی برای پرواز با هواپیماهای پیشرفته مانند جنگنده‌های نسل چهارم طراحی شده است تحویل یاک -۱۳۰ به‌نوعی تأیید می‌کند که روسیه سرانجام چیزی را که ایران خواستار آن است، تحویل می‌دهد.با تحویل یاک -۱۳۰ به ایران، رسانه‌های بین‌المللی هم از قافله عقب نماندند و گمانه‌ها و تحلیل‌های خود را در این‌باره مطرح کرده‌اند. به‌عنوان مثال، نشریه آمریکایی «فوربس» در این‌باره اظهار داشته که بنا بر اعلام رسانه‌های ایران، جت‌های سفارش تهران از مسکو وارد این کشور شده‌اند. این هواپیماها، همان جنگنده‌های سوخو ۳۵ نیستند که ایران به دنبال دریافت‌شان است؛ اما می‌توانند به‌عنوان هواپیمای جنگی سبک نیز مورد استفاده قرار گیرند. نتیجه‌گیری فوربس از استقرار یاک‌ها در ایران این بود که اگرچه هواپیماهای یاک -۱۳۰ به‌اندازه سوخو - ۳۵ توانایی ندارند؛ اما تحویل آن‌ها نشان می‌دهد که روسیه آن جنگنده را نیز در تاریخ بعدی تحویل ایران خواهد داد.روزنامه صهیونیستی جورزالم پست نیز در این‌باره همراه با ابراز نگرانی خود از روند قدرت‌گیری نیروی هوایی ایران این‌گونه نوشته است: «استقرار هواپیمای «یاک -130» در ایران تحول بزرگ و نشانگر افزایش ظرفیت نظامی این کشور است و خلبانان ایرانی را برای پرواز با هواپیماهای پیشرفته آماده می‌کند.»این روزنامه صهیونیستی در خاتمه نوشت: «حضور یاک در ایران تحول بزرگی در منطقه و نشانگر این است که ایران در آستانه افزایش تهدیدات و ظرفیت نظامی خود است. ایران می‌خواهد صادرات و واردات نظامی خود را در ماه اکتبر هم‌زمان با پایان برخی تحریم‌ها افزایش دهد.»درباره سوخو - 35جنگنده سوخو - 35 که با اسم فلانکر هم شناخته می‌شود، به‌عنوان یکی از قدرتمندترین جنگنده‌های نسل ۴++ ساخت روسیه در جهان شناخته شده است. این جنگنده همه‌فن حریف است و توانایی‌های بسیار بالای آن در نابودی ادوات نظامی دشمن ستودنی است. همچنین سوخو - 35 مجهز به انواع موشک‌های هوابه‌هوا و هوابه‌زمین و ضدکشتی و ضدرادار است.ورود «سوخو - ۳۵» به نیروی هوایی ایران را باید آغازی بر یک تحول و پوست‌اندازی جدی دانست که موازنه قدرت هوایی در منطقه را تغییر خواهد داد. «سوخو - ۳۵» یکی از قدرتمندترین جنگنده‌های نسل ۴ دنیاست که به رادار پیشرفته آرایه فازی N-۰۳۵ مجهز است و امکان کشف ۳۰ هدف و درگیری با ۸ هدف را به‌صورت هم‌زمان در آسمان، دریا و زمین داراست. برد نهایی رادار این جنگنده در حالت پیک پاور حدود ۴۰۰ کیلومتر است. این رادار پیشرفته توان پوشش زوایای بالا و پایین خود تا ۶۰ درجه و طرف‌های خود را تا ۱۲۰ داراست و زاویه پوشش و اسکن بسیار خوبی دارد. حداکثر سرعت این جنگنده در ارتفاع پست ۱۵۰۰ کیلومتر و در ارتفاع بالا ۲۵۰۰ کیلومتر بر ساعت است و عمر عملیاتی موتورهای قدرتمند آن در هر دوره خدمت قبل از نیاز به کنترل و اورهال ۴۰۰۰ ساعت است که ۴ برابر عمر عملیاتی موتورهای جنگنده سوخو ۲۷ می‌شود که عددی بسیار مناسب برای خدمت در نیروی هوایی است.سازه اصلی هواپیما از جنس تیتانیوم است و عمر مفید موتورهای آن نیز در مقایسه با دیگر هواپیماهای خانواده فلانکر بالاتر هستند. عمر موتورهای این هواپیما به ۴۵۰۰ ساعت پروازی می‌رسد. البته برای مقایسه باید بدانید که عمر مفید موتورهای F-۲۲ و F-۳۵ در حدود ۸ هزار ساعت است. سوخوی ۳۵ دارای ۱۲ محل نصب سلاح در بدنه است. برای مقایسه، F-۱۵C آمریکایی‌ها تنها ۸ محل اتصال و F-۲۲ نیز تنها ۴ محل اتصال تسلیحات دارند. برای حملات برد بلند، سوخوی ۳۵ می‌تواند از موشک‌های هدایت راداری K-۷۷M استفاده کند که در ناتو با کد AA-۱۲ Addar شناخته می‌شوند. این موشک دارای بردی بیش از ۲۰۰ کیلومتر است. برای درگیری‌های نزدیک‌تر نیز امکان استفاده از موشک‌های R-۷۴ (کد ناتو AA-۱۱Archer) با هدایت مادون سرخ وجود دارد. این موشک‌ها امکان هدایت از طریق کلاه خلبان را نیز دارند. موشک‌های برد متوسط R-۲۷ و فوق دوربرد R-۳۷ نیز تکمیل‌کننده کلکسیون تسلیحات هوابه‌هوای سوخوی ۳۵ هستند. R-۳۷، مخصوص هدف قرار دادن هواپیماهای آواکس، هواپیماهای جنگ الکترونیک و هواپیماهای سوخت‌رسان است. سوخوی ۳۵ همچنین از یک توپ ۳۰ میلی‌متری، با نرخ آتش ۱۵۰ تیر برای نبرد هوایی نزدیک تن‌به‌تن استفاده‌ می‌کند. فلانکر توانایی حمل ۷.۷ تن تسلیحات هوا به زمین را هم دارد.

بازار

مهم‌ترین خریدهای تسلیحاتی ایرانخرید سوخو - ۳۵ یکی از مهم‌ترین نتایجی است که تا این لحظه از لغو تحریم تسلیحاتی ایران حاصل شده است. قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد در ژوئیه ۲۰۱۵، برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را در رابطه با برنامه هسته‌ای ایران تأیید کرد و در این راستا تمامی محدودیت‌ها در مورد عرضه تسلیحات اصلی به ایران و همه تسلیحات از ایران در اکتبر ۲۰۲۰ منقضی شد. این بدان معناست که ایران از نظر قانونی قادر به خرید و فروش تسلیحات متعارف از جمله سلاح‌های کوچک، موشک، بالگرد و تانک است. علاوه بر این در قالب همین قطعنامه، تحریم صادرات موشک‌های بالستیک ایران نیز قرار است در اکتبر ۲۰۲۳ لغو شود. نهایی‌شدن و سررسیدن این اتفاق یکی از مهم‌ترین خریدهای تسلیحاتی کشورمان از زمان انقلاب اسلامی شکل خواهد گرفت، زیرا ضمن نوسازی و افزایش توانمندی نیروی هوایی ایران، روابط نظامی و دفاعی نوپا میان تهران و مسکو نیز وارد مرحله جدیدی خواهد شد که پیامدهای کلیدی بر موازنه قوا و بازدارندگی در سراسر قفقاز جنوبی و منطقه غرب آسیا خواهد داشت.