خراسان/ گفت‌و‌گو با «سپیده جباری» که نایب قهرمانی مسابقات کشوری موتورکراس زنان را در پرونده ورزشی‌اش دارد   شاید برای‌تان جالب باشد بدانید که موتورسواری یکی از چهار رشته ورزشی مهیج در جهان است. در این بین، چهار سال از شروع رسمی و قانونی فعالیت بانوان موتورسوار در ایران می‌گذرد و «سپیده جباری» یکی از این بانوان جوان موتورسوار است که هیجان و شور برای فعالیت در این رشته ورزشی در صدایش به خوبی حس می‌شود. در ادامه، گفت‌و‌گوی ما با این بانوی موتورسوار را که در پیست می‌درخشد ، خواهید خواند.

   از 9 سالگی وارد دنیای ورزش شدمسپیده 25 سال دارد و در مسابقات قهرمانی موتور کراس زنان کشور مقام کسب کرده‌ است. مرداد سال 95 مجوز موتورسواری بانوان از سوی وزارت ورزش‌و‌جوانان در پیست‌های مخصوص بانوان صادر شد. این‌که بانوان به رغم تمام مشکلات با اتکا به توان خود در این حوزه درخشیدند، غرور آفرین بود. او در باره ورودش به مجامع ورزشی به ما می‌گوید: «مادرم از کودکی من را به حضور در رشته‌های ورزشی مختلف تشویق می‌کرد. از همان سال‌ها اوقات فراغتم را صرف تمرین و آمادگی برای حضور در مسابقات کشوری می‌کردم و با سختی‌های ورزش حرفه‌ای از کودکی انس گرفتم. در 9 سالگی عضو تیم بسکتبال خراسان‌رضوی شدم و با تلاش و پیگیری به مسابقات کشوری بسکتبال راه یافتم.»  مدام به دنبال هیجان و پویایی هستم«بعد از عمل بینی، بسکتبال را کنار گذاشتم، ورزش را رها کردم و وارد دانشگاه شدم تا این‌که رگه‌هایی از افسردگی در زندگی‌ام ریشه دواند»، این بانوی موتورسوار با این مقدمه می‌افزاید: «درگیر روزمرگی شدن برای من که مدام به دنبال هیجان و پویایی بودم، آزاردهنده و سخت بود بنابراین تصمیم گرفتم وارد رشته پاراگلایدر شوم و کمی بعد زمانی‌که شش ماه از گرفتن مجوز پیست موتورسواری بانوان گذشته بود، تصمیم گرفتم در این حیطه آموزش ببینم.»  باور نمی کردم که بتوانم تعادلم را حفظ کنماو درباره اولین تجربه موتورسواری‌اش در پیست می‌گوید: «برای اولین تجربه موتور سواری‌ام، از خانم‌های موتورسوار در پیست یک وسیله قرض گرفتم. اصلا باورکردنی نبود که بتوانم تعادلم را حفظ کنم اما با حمایت و راهنمایی‌های استادم و الهام از جسارت و توان باورنکردنی خانم‌های موتور سوار توانستم در این عرصه بدرخشم و در عرض پنج ماهی که مقدمات ابتدایی را آموزش دیدم، تعادل برای ایستادن روی موتور و کنترل کامل برای پرش با موتور و فرود را بیاموزم.»  تمرین در این رشته را ترک نخواهم کرداو در باره نظر خانواده‌اش برای فعالیت در این رشته می‌گوید: «با این‌که تک فرزند هستم و تمرکز خانواده روی من زیاد است، بعد از این‌که علاقه‌ وافرم به موتور سواری را دیدند، راضی به حضورم در این حرفه شدند. حضور در پیست برایم حالت روحی مطلوبی را فراهم می‌کند که تاثیر چشمگیرش در زندگی‌ام قابل مشاهده‌است و تداخلی با سایر وظایفم در هیچ زمینه‌‌ای ندارد. تا توان دارم در این رشته می‌مانم و تمرین را برای لحظه‌ای ترک نمی‌کنم.»  تنها تیم شرکت‌کننده خانم در مسابقات رالی حرم تا حرم بودیماین دختر جوان و توانمند، مهارت نقشه‌خوانی برای مسابقات رالی خودرویی را هم آموخته و با هم تیمی‌اش در مسابقات رالی حرم امام‌رضا(ع) تا حرم امام حسین(ع)، هفتم شده اند. او درباره این توانایی توضیح می‌دهد: «نقشه‌خوان، راننده ناوبری ماشین رالی در ورزش رالی است که در صندلی مسافر جلو می‌نشیند و وظیفه‌اش خواندن مجموعه‌ای از یادداشت‌ها درباره مسیر پیش رو و جهت‌دهی و کمک به راننده است. البته در این مسابقه تعداد شرکت‌کنندگان زیاد بود و ما تنها تیم شرکت کننده‌ای بودیم که هم راننده و هم نقشه خوانش خانم بودند و به مقام هفتم رسیدیم.»  نیاز به حمایت داریماو ضمن تشکر از حمایت‌های استادش «حرمی‌باف» می‌گوید: «از کم لطفی بعضی دستگاه‌های ورزشی و نبود حمایت مالی از طرف وزارت ورزش گله‌مند هستم و از مسئولان می‌خواهم امکانات بیشتری را در اختیار بانوان موتورسوار قرار دهند چون نیاز به حمایت برای پیشرفت بیشتر داریم.»نویسنده : مهدیس مرادیان | روزنامه‌نگار