خراسان/ مشکل من چیز جدیدی نیست ولی بعد از شیوع کرونا یعنی از سال پیش، خیلی دردسرسازتر شده است. من به طور کلی همیشه با اخلاق پدرم مشکل داشتم ولی الان مدتی است که چون از خانه خیلی کم بیرون می‌روم و دورکار شده ام، پدر و مادر پیرم 24 ساعته کنارم هستند. پدرم به همه چیز گیر می‌دهد. می‌خواهم ظرف بشویم، گیر می‌دهد این‌جوری نشور، راه می‌روم، می گوید بد راه می‌روی، فیلم می‌بینم، می‌گوید این فیلم‌های وقت گیر را نبین و لحن پدرم به شدت طلبکارانه شده است. چه کنم؟ پاندمی کرونا و قرنطینه‌خانگی بر جنبه‌های مختلف زندگی تاثیرات منفی به جا گذاشته است. افزایش اضطراب، افسردگی، تعارضات و اختلافات در همه اقشار جامعه خصوصا در خانواده‌ها ماحصل ورود این مهمان ناخوانده به جامعه جهانی است. ترس از بیماری کرونا، محدودیت در رفت و آمد و کاهش ارتباطات اجتماعی‌ باعث ایجاد خستگی روانی در خانواده‌ها شده و از پیامدهای این خستگی و کسالت روانی افزایش تعارضات و اختلافات و پرخاشگری در خانواده‌هاست. مخاطب گرامی در پیامک‌تان ذکر کردید در ایام قرنطینه تنش و تعارض بین شما و پدرتان افزایش داشته است. در ادامه راهکارهایی برای بهبود این مسئله ارائه می‌شود. درباره احساسات خود با پدرتان صحبت کنیدفاصله گرفتن و صحبت نکردن، تنها فشار روانی در خانواده را افزایش می‌دهد. با پدر تان صحبت و درخصوص احساس خود درباره رفتارهایش با وی گفت‌وگو کنید. هنگام صحبت، اطمینان حاصل کنید که از زبان «من احساس می کنم»، به جای متهم کردن ، مانند «خب شما همیشه ...» استفاده  می کنید. به طور مثال به آن‌ها بگویید زمانی که از کارهای شما ایراد می‌گیرند، شما احساس اضطراب می‌کنید. این باعث می‌شود آن ها به تاثیر رفتارشان بیندیشند. برقراری ارتباط صادقانه، آشکار و محترمانه می‌تواند گفت‌و‌گویی را برای چرایی کشمکش شما در رابطه برقرار کند و این می تواند راه بهبود ارتباط را پیش‌‌رویتان قرار دهد. در تله پرخاشگری و عصبانیت نیفتیدهنگامی که پدرتان بسیار عصبانی یا نگران هستند، گفت‌و‌گو را  ادامه ندهید. در این شرایط شما هم بیشتر احتمال دارد که کنترل خود را از دست بدهید و حرف‌هایی بزنید که وی را عصبانی‌تر و نگران‌تر کند. در نتیجه وارد چرخه معیوبی می‌شوید که بیرون آمدن از آن دشوار است. در این شرایط تلاش کنید با ترک موقعیت بحث را به زمانی که هر دو در شرایط مناسبی قرار دارید موکول کنید. پدرتان را درک کنیدنظم بخشیدن به ساعات خواب و بیداری، پیگیری برنامه‌های هدفمند از جمله کتاب خواندن، ورزش و  استراحت فکری و روحی، ارتباطات تلفنی و تصویری با دوستان و آشنایان می‌تواند باعث افزایش تاب‌آوری و سازگاری شما و درنهایت آرامش روانی خانواده در دوران کرونا شود. همچنین قدردان والدین خود باشید. والدین، نگران فرزندان خود هستند و گاهی به دلیل مهارت‌های ارتباطی ضعیف و ناتوانی در کنترل خشم، نمی‌توانند این نگرانی را به‌صورت منطقی و در آرامش به فرزندان خود انتقال دهند. هنگام صحبت با پدرتان به احساسات و نگرانی‌های وی هم اشاره کنید و به او بفهمانید که احساساتشان را درک می‌کنید و قدردان آن‌ها هستید. این رفتار شما باعث می‌شود حرف‌های شما از جانب والدین با پذیرش بیشتری رو به رو شود و آن‌ها بهتر بتوانند با هیجانات منفی خود کنار بیایند. سخنی با والدیندر پایان سخنی با والدین دارم. این درست است که هر پدر و مادری می‌خواهد مراقب فرزندانش باشد اما گاهی اوقات ممکن است مراقبت بیش از حد، ناخواسته به کنترل‌گری بینجامد. اگر شما والدینی بیش از حد مراقب و کنترل‌گر باشید نه تنها از لحاظ روانی به فرزندتان فشار زیادی را تحمیل می‌کنید بلکه خودتان هم در معرض آسیب‌های مختلفی قرار می‌گیرید. پذیرش این موضوع که فرزندان هم نیازها و خواسته ها و انتظاراتی از والدین خود دارند، از جمله این که در خانه احساس آرامش داشته باشند و رفتارهایشان  از نگاه موشکافانه و انتقادگر والدین به دور باشد، مهم است.

 نویسنده : سارا هجری | کارشناس‌ارشد روان‌شناسی بالینی