ایرنا/  طبق گفته‌های روانشناس بالینی دکتر هوارد بث، کج خلقی یک کودک وقتی است که او قادر نیست انگیزه‌های عاطفی خود را تنظیم کند و این منجر به از دست دادن کنترل نفس و بی توجهی به هنجارهای رفتاری پذیرفته شده در گذشته می‌شود که از تناسب با موقعیت نشات می‌گیرد.کج خلقی در کودکان از ۱۸ ماهه که بیش‍ترین عمومیت را دارند شروع و در چهار سالگی شروع به کاهش می‌کند اما برخی ممکن است حتی بعد از این محدوده سنی نیز ادامه پیدا کنند ؛ در این بخش از قصد داریم به طور کامل علل و راه چاره را در مورد کودکان عصبانی از زبان کارشناسان بازگو کنیم.چرا کودکان کج خلقی می کنند؟ علت عصبانی شدن کودک چیست؟کج خلقی زمانی اتفاق می‌افتد که کودک سخت تلاش می‌کند تا بر محیط خود تسلط یابد.سفری سخت برای آن ها است که از یک کودک نوپا به یک کودک توانمند، پیشرفت پیدا کنند بیایید نگاهی بیندازیم که چرا کودکان کج خلقی می‌کنند.قشر پیشانی نارس یا PFCقشر پیشانی بخشی از مغز است که کارکرد اجرایی از جمله شناخت اجتماعی، رفتار ارتباطی و رفتار اخلاقی را تنظیم می‌کند. PFC به طور کامل در کودکان بالغ نمی‌شود و این منجر به عصبانیت می‌شود. PFC از چهار سالگی شروع به رشد می‌کند.سیستم لیمبیکدستگاه لیمبیک به قشر پیشانی ارتباط دارد و مسئول کنترل احساسات انسانی اصلی مثل ترس، ناامیدی، خشم و شادی است. وضعیت نابالغ سیستم لیمبیک اغلب کودکان نوپا را گیج و ناتوان می‌سازد و نمی‌توانند احساسات خود را به طور دقیق بیان کنند و منجر به اوقات تلخی آنها می‌شوند و تا زمانی که پوسته آنها تنها راه برقراری ارتباط را گسترش دهد، احساسات خود را به شدت بیان می‌کنند تا نیازهایشان برآورده شود. این دوره عدم بلوغ ، تا بیش از چهار سالگی طول می‌کشد.

کودک عصبانی و علت بدخلقی‌هایشمسائل خلقییکی از دلایل کج خلقی و عصبانیت کودکان، مشکل در خلق و خوی آنها است.کودکانی که انعطاف ناپذیر هستند، نسبت به تغییراتت بی تحمل می‌باشند و احساسات خود را بد بیان می‌کنند که به احتمال زیاد کج خلقی و عصبانیت اینها نسبت به سایر بچه ها بیشتر است. روش ارتباطاغلب کج خلقی تنها راه برقراری ارتباط با احساسات کودک نوپا با والد است، به خاطر فقدان مهارت‌های کلامی لازم آنها.آن ها ممکن است سعی کنند به شما بگویند که گرسنه، مایوس، خسته هستند و احساس ناخوشی و غیره دارند. توجه به نیازهاکودک ممکن است سعی کند نیاز خود را از طریق دیگر نشانه‌ها بیان کند، اما وقتی شما نتوانید توجه خود را به او جلب کنید و یا آن ها را درک کنید، به کج خلقی متوسل می‌شوند تا توجه شما را جلب کنند.دلایلی که باعث عصبانیت در کودکان می شوندوالدین خیلی سخت گیراگر سخت گیر هستید و اجازه نمی‌دهید که کودک سعی کند، یاد بگیرد و مرتکب اشتباه شود، جو منزل برای آن ها خفه‌کننده خواهد شد؛ آن ها ناامیدی خود را از طریق کج خلقی نشان می‌دهند. سرخوردگیتوانایی یادگیری یک مهارت جدید مثل گره زدن کفش و یا سازمان‌دهی کتاب می‌تواند احساس درماندگی، شکست و ناتوانی و در نهایت عصبانیت را ایجاد کند. عوامل خارجیانتظار می‌رود کودکان بیش از سه سال، در اغلب شرایط مانند کلاس‌ها، بیرون و یا در میان بزرگان رفتار خوبی داشته باشند؛ بعد از بالا نگه داشتن، آنها اغلب وقتی به خانه برمی گردند، از هم جدا می‌شوند.خانه و خانوادههر وضعیتی در منزل که موجب اضطراب بین والدین شود، مانند ناسازگاری زناشویی، طلاق و یا بیماری می‌تواند بر کودک تاثیر بگذارد در حالی که اینها دلایل اصلی هستند، اما وضعیت‌های ویژه‌ای می‌تواند موجب عصبانیت کودکان شود.  عوامل موثر در عصبانیت و پرخاشگری کودکانفاکتورهای رایج کج خلقی چیست؟ بیایید در این بخش از نمناک نگاهی به شایع ترین عوامل ایجاد کننده اوقات تلخی بیندازیم.ناراحتیکودکان ممکن است عصبانیت خود را زمانی که در شرایط سخت قرار دارند، مانند محیط شلوغ با چهره‌های ناشناخته رها کنند.گیجی ناشی از پاسخ مراقبکودکان وقتی که والدینشان نشانه‌ها و رفتارشان را درک نمی‌کنند، ناراحت می‌شوند.کودکانی که بیش از یک مراقب دارند بیشتر با پدر و مادرشان مبارزه می‌کنند و سایر مراقب‌ها واکنش متفاوتی به طغیان های آنها دارند.عدم توانایی در توضیح موردشانزمانی که کودک قادر به گفتن چیزهایی نیست که می‌خواهد بیان کند، آن ها احساس درماندگی می‌کنند و ممکن است برای آزاد کردن ناراحتیشان، اوقات تلخی کنند.راه حل و بهترین رفتارهای والدین برای کنترل و برخورد با کودک عصبانیبهترین راه برای مقابله با کج خلقی کودک این است که آرام باشید تنها در این صورت می‌توانید به قدم بعدی خود فکر کنید. حالا چگونه می‌توان با کج خلقی کودک مقابله کرد؟ طی زمان و تجربه یاد می‌گیرید چطور کودک خود را در طی بحران کنترل کنید در عین حال، می‌توانید برخی از نکات زیر را دنبال کنید: توجه نکنیدسعی کنید توجه خود را از او دور کنید، به طوری که میل ندارید با بی ادبی‌اش عکس العمل نشان دهید اما این کار در شرایط خاصی که در آن کودک به خودشان آسیب می‌رساند یا اوقات تلخی می‌کند، کارساز نخواهد بود.خونسردی خود را حفظ کنیداین را در خانه تمرین کنید، زیرا آرام ماندن آسان نیست و نیازمند تلاش و شکیبایی زیادی است؛ اگر کودک اوقات تلخی میکند، آن ها را از آن مکان دور کنید. به آن ها چند گزینه پیشنهاد دهید که ممکن است دوست داشته باشند. داشتن انتخاب می‌تواند کودکان را زود آرام کند. به خشونت اجازه ندهیداگر کودکتان فریاد می‌زند، کتک می‌زند، لگد می‌زند و یا پرتاب می‌کند، فورا آن ها را متوقف کنید، این مسئله را روشن کنید که خشونت قابل قبول نیست اما خودتان نباید در این فرآیند خشن باشید.به این ترتیب خواهند فهمید که آن ها را دوست دارید، اما رفتارهای سرکش آن ها پذیرفته نمی‌شود. سعی کنید واکنش‌ها را درک کنیدزمانی که کودک سعی می‌کند با شما ارتباط برقرار کند، سعی کنید بفهمید که آن ها چه می‌گویند از آن ها چند سوال بپرسید تا برایشان آسان شود که حرف خود را بیان کنند. این باعث کاهش ناامیدی آن ها می‌شود و آرامشان می‌کند.

اشک های آنها را متوقف نکنیداگر کودک شما گریه می‌کند، دیدن آن برایتان دردناک خواهد بود اما همیشه آن ها را متوقف نکنید؛ گریه کردن باعث ترشح هورمون استرس می‌شود. زمانی که این کار به پایان برسد، کودک شما ممکن است به حالت بهتری برسد. زیاده روی نکنیدکودک باید یاد بگیرد که خانه پناهگاهی است که در آن می‌تواند احساسات خود را بدون هیچ نگرانی بیان کند و شما به عنوان یک والد باید از او حمایت کنید. اگر عصبانی شدید معذرت خواهی کنیداگر عصبانی شدید، اینگونه معذرت خواهی کنید، "مادرت متاسف است، من واقعا بیش از حد واکنش نشان دادم"؛ کودک شما باید بداند که همه مرتکب اشتباه می‌شوند و مشکلی نیست.کودک عصبانی را چگونه کنترل و مدیریت کنم؟محکم باشیدمعذرت خواهی یا متاسف بودن به این معنا نیست که شما با خواسته‌های آن ها موافق هستید. اگر کودک خواهان چیزی است که نباید داده شود ، محکم بمانید. بگذارید آن ها بدانند که وقتی شما می‌گویید نه، از موقعیت خود تکان نخواهید خورد. سعی کنید ارتباط برقرار کنیدکودک شما ممکن است در واقع نه شما را نپذیرد، و فوران خشمش، بیان روشی است که آن ها در مورد آن احساس می‌کند بنابراین، کودک خود را داوری نکنید و یا آن ها را برای رفتار خود دور نکنید. ارتباط با آن ها برای رفع تنش روشی مفید است. به آن ها یک انتخاب بدهیدچند گزینه را به فرزند خود بدهید و به آن ها بگویید که کدام را بیشتر دوست دارند، شما می‌توانید گزینه‌های موجود در غذا را امتحان کنید بازی‌هایی که می‌خواهند را بازی کنند یا فعالیت‌هایی که می‌خواهند انجام دهند. با این روش، کودک شما احساس می‌کند که انتخاب آن ها در نظر گرفته می‌شود و نه از بین رفته است.رفتار خوب فرزند خود را درک کنیداین کار به احتمال زیاد باعث خواهد شد که او دوباره این کار را انجام دهد. زبان اشاره ممکن است به شما کمک کندسعی صحبت کردن به او یاد دهید. به جای گریه کردن برای آنچه که می‌خواهند، می‌توانند از زبان اشاره برای برقراری ارتباط با شما استفاده کنند. این قدم ساده می‌تواند از کج خلقی تا حد زیادی جلوگیری کند این کار در ابتدا آسان نخواهد بود، اما راه جایگزین ارتباطی را هموار می‌کند که تنها با زمان بهتر می‌شود. کج خلقی در اغلب کودکان با تلاش، صبر و وضوح قابل مدیریت هستند.کج خلقی شدید منجر به چه چیزی می‌شود؟اگر کج خلقی کودک شما شدید باشد، این می‌تواند به یک مشکل اساسی سلامتی اشاره کنند.محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن اشاره کردند که این مورد با برخی از بیماری‌های روانی طولانی مدت یا مکرر، و یا خود مخرب مرتبط است:محققان دریافته‌اند که کج خلقی در کودکان سالم کوتاه و کم تر از کودکان مبتلا به افسردگی و اختلالات اختلال مانند اختلال کم‌توجهی بیش فعالی کم‌توجهی بیش فعالی، یا اختلال مخالفت (ODD) هستند. مطالعات نشان داده است که در کودکان سالم، ممکن است ۱۰ تا ۱۱ دقیقه طول بکشد، در حالی که به طور متوسط بیش از ۲۵ دقیقه برای کودکان با اختلالات مخرب به طور متوسط طول می‌کشد.مطالعات قبلی کج خلقی را "نسخه اولیه OCD کودکی" نامیده‌اند.آن ها همچنین دریافتند که کودکانی که شدیدا پرخاشگر هستند، بیشتر از سایر بچه‌ها تنش‌دار و مضطرب می‌باشند.برای رسیدگی به چنین پرونده‌های سختی، مشکل پیدا می‌کنید و باید به دنبال کمک یک متخصص باشید.چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:کودک به شدت نسبت به والدین و یا مراقبانش، و چیزهایی مثل اسباب بازی‌ها، در طول یک اوقات تلخی تند رفتار می‌کند.عمدا به خودش آسیب می‌رساند، گاز می‌گیرد و سرش را به یک دیوار می‌کوبد.کج خلقی بیش از ۲۵ دقیقه در هر زمان به طول می‌انجامد، یا کودک بیش از پنج بار در روز کج خلقی دارد.بعد از این که اوقات تلخی تمام شود، کودک هنوز قادر به آرام شدن نیست.شما باید همیشه به او رشوه دهید تا آرام شود.در هنگام نیاز برای مراجعه به پزشک تردید نکنید به خاطر داشته باشید، یک اختلال رفتاری به اندازه مشکل سلامت فیزیکی طبیعی است و به توجه نیاز دارد.از طرف دیگر، اگر کودک نوپای شما فقط سعی دارد توجه تان را جلب کند و با شما از میان کج خلقی ها با او ارتباط برقرار می‌کنید، پس صبر داشته باشید، این مرحله به زودی سپری خواهد شد.