آخرین اخبار و جدید ترین خبر های دنیا در کم خبر
خراسان/ مطالعات جدید نشان می‌دهد سروصدای زیاد مانع رشد شناختی خردسالان می‌شود بیشتر وقت‌ها تصور می‌شود هر برنامه یا فعالیتی که بخواهد توجه کودکان را جلب کند باید پرسروصدا و پر زرق‌و‌برق باشد. به‌همین دلیل، بعضی محیط‌های آموزشی کودکان نیز مملو از صداهای بلند و بی‌معناست که هدف‌شان ایجاد نشاط در کودکان و افزایش فعالیت آن‌هاست، اما پژوهش‌های جدید درباره تاثیر سروصدا بر عملکرد مغز انسان به‌خصوص کودکان، حکایت از چیز دیگری است. آیا واقعا مغز خردسالان نیازمند این همه سروصدا و حواس‌پرتی است؟ آیا سکوت بیشتر موجب افزایش یادگیری آن‌ها نمی‌شود؟ در این میان، والدین چگونه می‌توانند به کودکان‌شان کمک کنند؟ سروصدا چطور روی مغز خردسالان تاثیر می‌گذارددکتر کراوس و تیمش در مطالعه دیگری از ۶۶ دانش‌آموز کلاس نهمی از مدارس دولتی شیکاگو، درحالی‌که داشتند تکالیف خود را در زمینه خواندن و حافظه انجام می‌دادند، نقشه فعالیت مغزی گرفتند. سپس فعالیت الکتریکی مغز آن‌ها را حین تماشای فیلم و گوش دادن به صداهای مزاحم رصد کردند. آن‌ها دریافتند دانش‌آموزانی که در شرایط مرتبط با محیط‌های پرسروصدا بزرگ شده بودند در تکالیف خواندن و حافظه ضعیف‌تر عمل کردند و این دانش‌آموزان دارای مغزهایی بودند که از زبان دکتر کراوس مغز «پر‌سر‌و‌صداتر» نام داشت، به این معنا که بسیاری از نورون‌ها مدام در حال فعالیت الکتریکی هستند، حتی زمانی که مغز درگیر هیچ کاری نیست، شما می‌توانید آن فعالیت الکتریکی اضافی در مغز را همچون صدای خِر‌خِر تلفن در نظر بگیرید. کراوس می‌گوید «و اگر این صدای خِر‌خِر بیش‌ازحد وجود داشته باشد، درک همه آن اطلاعاتی که می‌خواهید پردازش شوند، دشوار می‌شود. به گفته کراوس، هرچه این صدای خِر‌خِر در مغز کودک بیشتر باشد، گوش دادن و تمرکزکردن برای او دشوارتر می‌شود. سکوت و بعضی سرو‌صداها چطور می‌تواند مفید باشد؟
بازار
عنصر اصلی حواس‌پرتی، صدایی است که به شکلی محسوس تغییر می‌کند. کودکان زیر ۷ سال به‌طور ویژه‌ای در حفظ‌کردن ضعیف هستند، زیرا مغز آن‌ها هنوز قادر به استفاده از تاکتیک کلیدیِ «تکرار و تمرین» نیست، بنابراین وقتی به کودک دستوری می‌دهید یا موضوع جدیدی را به او می آموزید و همزمان سروصدای حواس‌پرت‌کنی وجود دارد، احتمال این که کودک آن چه را که گفته‌اید، به خاطر بسپارد، بسیار کم است. تحقیقات دیگر نشان داده‌اند که سکوت محض می‌تواند شفابخش باشد، اما سکوت مطلق در خارج از محیط کنترل‌شده آزمایشگاهی بسیار نادر است. حتی وسط جنگل، صداهای طبیعی آواز پرندگان، آب روان نهرها، خش‌خش برگ‌ها و وِزوِز حشرات را خواهید شنید. این نوع صداها را می‌توان به‌عنوان سروصدا توصیف کرد، اما برای ما آرامش بخش هم هستند و اگر تلاش کنیم، می‌توانیم این محیط‌های صوتی طبیعی را وسط یک شهر پیدا یا دوباره خلق کنیم. نکاتی برای والدینمحدود کردن حواس‌پرتی‌های شنیداری در لحظات مهم یادگیری، حتی همان تلاش‌های اولیه برای ساختن کلمات به کودکان کمک می‌کند ظرفیت تمرکز خود را افزایش دهند. راه‌های زیادی برای ایجاد یک محیط آرام برای کودکان وجود دارد:* اگر زمان انجام تکالیف مدرسه است، بدون هیچ شکی بر قانون تماشا نکردن برنامه های تلویزیون پافشاری کنید.* صدای اعلان‌های گوشی را خاموش کنید. * نه‌تنها راجع به صداها، بلکه راجع به زمان‌بندی هم حساس باشید. * یک اتاق خواب را با فرش و پرده‌های ضخیم و دیوارکوب‌های بزرگ عایق‌بندی صوتی کنید تا سروصدای بیرون را پوشش دهند. * اگر در خانه سکوت لازم وجود ندارد، به پارک یا کتابخانه بروید.برای نوشتن این مطلب از «ترجمان» کمک گرفته شده است
