ایسنا/پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی، تاثیر ویروس "زیکا" را بر جنین، پیش و پس از تولد ارزیابی کردند.

 به نقل از ساینس‌دیلی، در حالی که کروناویروس، اخبار را تحت سلطه خود قرار داده است، پژوهشگران، بررسی اثرات ویروس "زیکا" (Zika) را که وجود آن در ۸۶ کشور جهان گزارش شده، ادامه می‌دهند.ویروس زیکا در درجه اول، با نیش پشه "آئدس" (Aedes) منتقل می‌شود اما می‌تواند به واسطه تماس جنسی، انتقال خون، پیوند اعضا و همچنین طی دوره بارداری از مادر به فرزند انتقال یابد. ثابت شده که این ویروس، عامل بروز انواع نقایص مادرزادی از جمله "میکروسفالی"(Microcephaly) و انواع اختلالات عصبی، اسکلتی- عضلانی و همچنین ناهنجاری‌های چشمی است.پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی دریافتند که عفونت ناشی از ویروس زیکا در سه ماه نخست بارداری می‌تواند بر رشد شبکیه جنین اثر بگذارد و به ناهنجاری‌های مادرزادی چشم منجر شود. به نظر نمی‌رسد که ویروس پس از زایمان بر رشد چشم اثر بگذارد."گلن ییو"(Glenn Yiu)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این موضوع مشخص شده که عفونت مادرزادی ناشی از ویروس زیکا می‌تواند به نقص چشم منجر شود اما مشخص نیست که ویروس پس از تولد نیز همچنان به تکثیر ادامه می‌دهد و بر رشد چشم اثر می‌گذارد یا خیر. پژوهش ما نشان می‌دهد که ویروس در درجه نخست، رشد جنین در دوره بارداری را تحت تاثیر قرار می‌دهد اما بر رشد چشم پس از تولد تاثیری ندارد.پژوهشگران در این پروژه که با همکاری مرکز چشم "دانشگاه کالیفرنیا، دیویس"(UC Davis) انجام شده است، دو "میمون رزوس"(rhesus monkey) باردار را به ویروس زیکا آلوده کردند و رشد چشم نوزادان آنها را به مدت دو سال پس از تولد مورد بررسی قرار دادند.میمون‌های نوزاد که در معرض ویروس زیکا قرار گرفته بودند، میکروسفالی، نقایص عصبی و یا رفتاری آشکاری را از خود نشان ندادند اما چندین نقص مادرزادی در چشم خود داشتند. همچنین، فقدان گیرنده‌های نوری و عصب‌های گانگلیون شبکیه نیز در این نوزادان دیده شد.به رغم وجود ناهنجاری‌های چشمی در بدو تولد، به نظر می‌رسد که چشم‌ها طی دو سال نخست، رشد طبیعی خود را پشت سر می‌گذارد.یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که نقص چشمی ناشی از عفونت زیکا در درجه نخست در رحم رخ می‌دهد و احتمالا بر رشد چشم پس از تولد، تاثیر مستمر ندارد.میمون‌های رزوس، میزبان طبیعی ویروس زیکا هستند و ویژگی‌های ایمنی و چشمی مشابه انسان دارند که آنها را از دیگر حیوانات آزمایشگاهی متمایز می‌سازد.