فرهیختگان/ از جمله سلبریتی‌هایی که قریحه خود را در عرصه نویسندگی نیز آموخته‌اند می‌توان به بهاره رهنما با کتاب‌هایی چون «زن باران» و «مالیخولیای محبوب من»، صابر ابر با «تا هفت‌خانه آن طرف‌تر»، بهنوش بختیاری با «کلاغ‌های قیطریه» و افسانه بایگان با «مهر طوبی» اشاره کرد.

اولین اسمی که تداعی حضور سلبریتی‌های بازیگر در فضای ادبیات است، متعلق به بهاره رهنماست. رهنما که حدود پنج‌میلیون فالور در اینستاگرام دارد، خودش را متخصص یا علاقه‌مند به ادبیات، تئاتر، حقوق و روانشناسی معرفی می‌کند و در بستر فضای مجازی به مطرح کردن دیدگاه‌هایش در این رشته‌ها می‌پردازد. او برای کتاب‌های «زن باران» و «مالیخولیای محبوب من» چندین جشن امضا برگزار کرد. حضور او در این عرصه مانند سینما پرسروصدا بوده و حواشی زیادی داشته است. بهاره رهنما پیش‌تر در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود بیشتر از این که تصویری باشد اهل نوشتن است و به این عرصه علاقه دارد.«تا هفت‌خانه آن طرف‌تر» نام کتابی است که به قلم صابر ابر منتشر شد. کتابی که به‌دنبال قیمت بالایی که داشت روی زبان‌ها افتاد و حواشی نسبتا زیادی در فضای مجازی مطرح کرد. این کتاب لاکچری که در عصر کتاب‌نخوانی و بی‌علاقگی مردم به مطالعه بالغ بر ۳۰۰هزار تومان قیمت‌گذاری شد، قابلیت این را داشت که خریدار بتواند رنگ جلد آن را از بین ۶ رنگ از پیش تعیین‌شده، انتخاب کرده و سفارش بدهد. مصداق بارز کتاب‌هایی لاکچری برای انسان‌هایی لاکچری! فارغ از محتوای کتاب، چگونه می‌توان چنین قیمتی روی کتابی که خاصیت مرجع بودن ندارد و تنها قصه صد مادربزرگ ایرانی است، گذاشت؟ با این قیمت می‌توان دست‌کم پنج رمان پرفروش و جذاب مانند «جز از کل»، «گتسبی بزرگ»،« ۱۹۴۸»، «قمارباز» و «هنر شفاف اندیشیدن» را خرید.باورتان بشود یا نه بهنوش بختیاری هم دستی به دنیای ادبیات برده و کتاب «کلاغ‌های قیطریه» را منتشر کرده که مجموعه‌ای از ۱۰ داستان این بازیگر است که حالا عمده فعالیتش محدود به تبلیغات تلویزیونی و اینستاگرامی است. این کتاب که سرتاسرش پر از غلط‌های نگارشی است به گفته بختیاری ویراستاری نشده و انتشار کتابش را تفننی دانسته است.افسانه بایگان نیز ازجمله بازیگرانی است که مجموعه دلنوشته‌هایش در کتابی به نام «مهر طوبی» در سال ۱۳۸۵ منتشر شد که بازخورد خوبی نداشت و بخش زیادی از نوشته‌هایش مشابه اشعار شاعران نام‌آشنایی مثل حافظ بود. اندیشه فولادوند، لیلا اوتادی و بسیاری دیگر از هنرمندان نیز تجربه‌های مشابهی داشته‌اند و خودشان را نویسنده یا شاعر می‌دانند.