تسنیم/ بیست و یکمین روز از ماه مبارک رمضان مصادف با سالروز شهادت امیرالمومنین امام علی علیه السلام است. در این مناسبت، اشعاری در سوگ شهادت نخستین امام شعیان از شاعران آیینی کشور منتشر می‌شود. 

محمدحسین ملکیاندلی برای سپردن به آن دیار نداشتبرای لحظۀ رفتن دلش قرار نداشتامیر هیچ به‌جز زخم بی‌شمار نخوردامیر هیچ به‌جز درد بی‌شمار نداشتشبانه‌های علی مثل روز روشن بوداگر که پنجره‌ها پردۀ غبار نداشتنه در خیال خلافت که پیش چشمش اینبه قدر وصلۀ یک کفش اعتبار نداشتو کینه‌ها همه یک تیغ شد فرود آمدکه چیز دیگری از کوفه انتظار نداشتسعید بیابانکیشب تا به سحر نماز می‌خواند علی بازار با دیدۀ تر، نماز می‌خواند علیآن صبح که سجده‌گاه در خون غلتیدگفتند: «مگر نماز می‌خواند علی؟»محمدمهدی سیارامام، رو به رهایی… عمامه روی زمینقیامتی شده بعد از اقامه روی زمینخطوط آخرِ نهج البلاغه ریخت به خاکچکید خون خدا در ادامه روی زمین…خودت بگو! به که دل خوش کنند بعد از توگرسنگان ”حجاز» و ”یمامه» روی زمین؟زمان به خواب ببیند که باز امیرانیرقم زنند به رسم تو نامه روی زمین:"مرا بس است همین یک دو قرص نان ز جهانمرا بس است همین یک دو جامه روی زمین…"تو رفته‌ای و زمین مانده‌است و ما اینکو میزهای پُر از بخشنامه… روی زمینعبدالرحیم سعیدی رادناگهان در یک سحر ایمان خود را یافتمجان سپردم آن‌قدر، تا جان خود را یافتمسورۀ اخلاص را می‌خواستم پیدا کنملای شب‌بوها، شبی، قرآن خود را یافتم...یک شب «قدر» آسمان گل کرد در آیینه‌امذکر «یا منّان» و «یا رحمان» خود را یافتمذکر می‌گفتم ولی حالی پریشان داشتمدر شب «الغوث‌ها» درمان خود را یافتمشانه‌ام لرزید و برپا شد قیامت در دلمتا به سر قرآن گرفتم، جان خود را یافتم...محسن کاویانیدیگر رسید لحظه ی فردای بی علیپوچیم و هیچ ما پس از این ، ”ما» ی بی علیای کاسه های شیرِ به صف ننگ بر شماگر از علی کنید تمنای بی علیمُرغ از قفس پرید ندا داد جبرئیلاینک شما و وحشتِ دنیای بی علیقرآن بی علی ثمرش ابن ملجم استدارد خطر تلاوت هر آیه بی علیبوی شکاف کعبه گرفته طواف ماباید گریخت ورنه ز هر جای بی علیجز یا علی مگو و مدد از جهان مجوشیطان نشسته در پس هر ”یا» ی بی علیبا یا علی ست گر دَم او زنده می کندبی معجزه ست هر دم عیسای بی علیرمز شکاف کعبه و دریا علی ست، پسغرق است بین حادثه موسای بی علیدر ”عین»  و ”لام» و ”یا» همه ی درس ها گمندبیهودگی ست مشق الفبای بی علییک عده پای غیر علی پا گرفته انداسلامشان شده ست چه بی پایه بی علیشیری که خورده اند از آن رو که نیست پاکاز آنشان شده ست اذان های بی علی”ما را خدا ز زهد ریا بی نیاز کرد» دلخوش بمان تو شیخْ به تقوای بی علی …