ایشان افزود: زمینه نزول این آیه مربوط به ماجرای قارون است. زمانی که برخی افراد قومش به مناظر ثروت او نگاه کردند و گفتند «یَا لَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِیَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ» و با خود آرزو کردن که کاش مثل او بودند و از لذت‌هایی که او برخوردار است، آن‌ها هم بهره‌مند‌ می‌شدند. با این حال، قرآن کریم می‌گوید که متقین و مؤمنان قوم قارون در همان لحظه با خود گفتند «یْکَأَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِر» یعنی خداست که به هرکس بخواهد روزی می‌دهد.