اعتماد/سارا شریعتی- استاد محمدرضا حکیمی درگذشت. اسلام عدالتخواه که آرمان خود را تحقق «جامعه‌ای منهای فقر» قرار داده بود، یکی از مراجع دینی خود را از دست داد. او که معتقد بود «سرمایه‌داری، انقلاب را تخلیه ایدئولوژیک کرد»، با وجود موقعیت برجسته علمی و منزلت دینی که از آن برخوردار بود، نقشی روشنفکرانه نیز ایفا کرد و بر حفظ موضع انتقادی خود و مشی پرهیز از قدرت رسمی وفادار ماند. در هیچ مراسم رسمی و جشنواره‌ای شرکت نکرد، جایزه علوم انسانی را نپذیرفت و هشدار داد که شاخص دینداری نه در مدعیات کلامی و نه در فرمالیسم آیینی است بلکه شاخص دین، عینی و در عمل اجتماعی است و از این رو، «در جامعه‌ای که فقر هست، دین نیست.»بازخوانی توحید در پرتو عدالت اجتماعی و استخراج و تصفیه منابع دینی، میراث فکری استاد محمدرضا حکیمی، در متن پروژه یک قرن اصلاح و بازسازی اندیشه دینی است. پروژه‌ای ناتمام که در نمونه استاد حکیمی، بینش انتقادی، آزاداندیشی و روح عدالتخواهی به آن شأنی اخلاقی نیز بخشیده بود.