مشرق/ یک کاربر فضای مجازی در صفحه اینستاگرامی خود نوشت: این روزا خبرهای زیادی در مورد سگ گردانی تو فضای مجازی پر شده و کلیپ های مختلف پخش میشه.اما هیچ کس مثل ام زینب نمیتونه اهمیت برخورد با سگ گردانی رو درک کنه.چرا!؟ ماجرا از اینجا شروع شد.زینبِ دو سال و نیمه ما که تازه یه ماه بود از پوشک گرفته بودنش و خودش میگفت ، تابستون سه سال پیش برای گردش با مامانش میرن بیرون.به سر کوچه که رسیدن، سگی که صاحبش قلاده اش رو باز کرده بود و آزادانه راه می‌رفت به زینب(دو سال و نیمه) حمله میکنه.با صدای جیغ زینب و مامانش، سگش رو برمی‌داره و میره.اون میره اما حالا زهرا (ام زینب) میمونه و دختر بچه ای که تازه مشکلاتش شروع شده.زینب از ترس دچار بیماری خود ایمنی میشه.همه ی موهای نازدونه میریزه.و دوباره به پوشک بر میگرده.من کپشن رو دارم مدیریت میکنم که دل نسوزونه.اما شما فرض کن بجای شونه کردن موهای دخترت و بافتنش، از آخرین مژه های نازدونه ات عکس بگیری و بگی :ای هنوزت مژه از صف شکنی بر سر نازگوشه‌ی چشم تو دنباله کش لشگر نازحتی اگه دو تا مونده باشه...به جای گرفتن مو از روی برس، از روی بالشت سرش جمع کنی. گذر از این روزای سختسخت تر تعاریف این واژه بودههر تغییری در زندگی، اگر با فرهنگ همراه نباشه زیان های جبران ناپذیری میتونه داشته باشه.مثل همین پدیده ی سگ گردانی.هر وقت خواستید حامی حقوق( حیوانات دارای صاحبان بی فرهنگ) بشین خودتون رو بزارین جای زهرا و تصور کنین آرزوی بافتن موهای دخترتون رو باید فعلا نگه دارید.و غصه تون رو لبخند کنین برای دخترتون تا قوی بمونه...سخنی با مردم شریف ایران:دورتون بگردم من، مهربون باشید. اگه بچه ای با ظاهری متفاوت میبینین، لازم نیست حتما ری اکشن نشون بدید. دل، دل، دل، حواستون باشه دل نشکنین. سختی رو سخت تر نکنین.کچل گفتن و پسر صدا زدن و حتی نگاه های غیرمعمول اگر لحظه ای دلی رو بسوزونه زبانه هاش دامن گیر میشه.مهربون باشیم مهربون.