خراسان/ ز پوچ جهان هیچ اگر دوست دارمتو را ای کهن بوم و بر دوست دارمتو را ای کهن پیر جاوید برناتو را دوست دارم، اگر دوست دارمتو را ای گرانمایه، دیرینه ایرانتو را ای گرامی گُهر دوست دارمتو را ای کهن زاد بوم بزرگانبزرگ آفرین نامور، دوست دارمهنروار اندیشه‌ات رخشد و منهم اندیشه‌ات، هم هنر دوست دارمهمه کشتزارانت، از دیم و فارابهمه دشت و در، جوی و جَر دوست دارمکویرت چو دریا و کوهَت چو جنگلهمه بوم و بر، خشک و تر دوست دارمشهیدان جانباز و فرزانه‌ات راکه بودند فخر بشر دوست دارمبه لطف نسیم سحر روحشان راچنان چون ز آهن جگر، دوست دارمخوشا رشت و گرگان و مازندرانتکه شان همچو بحر خزر دوست دارمخوشا حوزه شرب کارون و اهوازکه شیرین‌ترش از شکر دوست دارمفری آذرآبادگان بزرگتمن آن پیشگام خطر دوست دارمصفاهان نصف جهان تو را منفزون‌تر ز نصف دگر دوست دارمخوشا خطه نُخبه‌زای خراسانز جان و دل آن پهنه‌ور دوست دارمزهی شهر شیراز جنت طرازتمن آن مهد ذوق و هنر دوست دارمبر و بوم کُرد و بلوچ تو را چوندرخت نجابت ثمر دوست دارمخوشا طرف کرمان و مرز جنوبتکه‌شان خشک و تر، بحر و بر دوست دارمجهان تا جهان است، پیروز باشیبرومند و بیدار و بهروز باشی